مردی از دست روزگار سخت می نالید. پیش
استادی رفت و برای رفع غم و رنج خود راهی خواست.استاد لیوان اب نمکی را به خورد او
داد و از مزه اش پرسید؟
آن مرد آب را به بیرون از دهان ریخت و
گفت: خیلی شور و غیر قابل تحمل است.
استاد وی را کنار دریا برده و به وی
گفت همان مقدار اب بنوشد و بعد از مزه اش پرسید؟
مرد گفت: ...خوب است و می توان تحمل کرد.
استاد گفت شوری آب همان سختی های
زندگی است. شوری این دو آب یکی ولی ظرفشان متفاوت بود. سختی و رنج دنیا همیشه ثابت
است و این ظرفیت ماست که مزه انرا تعین می کند پس وقتی در رنج هستی بهترین کار
بالا بردن ظرفیت و درک خود از مسائل است.
سلام
بسیار عالی